"Şimdi sen gideceksin ve ben arkandan baka kalacağım. Dur diyemeyeceğim, sesim çıkmayacak. Susuşlarımla saklı kalacak duygularım ne kötü söz geçiremeyeceğim göz yaşlarım akacak. Saklayacağım görmeyesin diye. Beceremeyeceğim"Ağlama" diyeceksin bana, seni dinlemeyeceğim. İçimde biriken ne varsa gözlerimden taşacak dışarı. Dokunmak isteyeceksin, başımı geri çekeceğim...

Oysa beklediğim sevgiliydin sen.Yorgun günlerden yıkılmış. Kimliksiz sevdalardan süzülmüş aşkımın tek sahibi. Sanki seni aramıştım yıllarca da, ararken aşk niyetine yabancı kollarda uyanmıştım. Bu yüzden kimse kandıramadı beni, dindiremedi aşka susamışlığımı. Hep eksikti hep yarım. Ne yazık ki"Bu kez tamam" dediğimde de yarım kaldığımı görüyorum.Belkide sevmesini beceremiyorum ben. Öyle ya deli sevdalar bana göre değil belkide. Dümdüz, heyecansız içimdeki kuşlar kanat çırpmadan ve tutkuyu hissetmeden yaşamalıyım aşkı. Buna aşk denilirse tabi! Bu yarım kalmışlık duygusu yok olur mu? O zaman. Peki sen biliyor musun? Bu acıya katlanmanın ilacını. Bu yürek sancısını ne dindirecek, bu geceler nasıl geçecek? Söyle yar; içimi kar gibi yakan bu ateş nasıl sönecek?

Gideceksin, yaşanmamış zamanları da beraberinde götüreceksin. Bunu hiç istemiyorum. Ne berbat bir duygu bu...istemediğim bir şeyi yaşıyorum ve buna engel olamıyorum. Benden bağımsız gelişiyor her şey. Çarpmanın etkisiz elemanı gibiyim. Yada bir savaş filminin daha ilk karesinde atılan ilk kurşunla düşüp ölen ve bir daha da hiç görünmeyen figuran... Haydi git, Sensiz olmaktan daha kötü ne olabilir hayatta ki! Bir insanın başına en kötü şey gelmişse başka hiç bir şeyden korkmuyor. Bir tek seni kaybetmekten korkuyordum, onu da yaşadım zaten!
HADİ GİT!"