bu sitede şiirlerimden çok yazdığım yorumlar eleştirilir olduğundan beri yazmaya bile çekinir oldum. okumuştum bu şiiri, konumuz hemen hemen aynı sadece şeklen farklı. Gerçekleri korkmadan dile getirecek şairler olmalı, isyankar, farklı, toplumun sesi olabilecek. bu şiirde gördüğüm de bu. serbest olduğu için teknik açıdan değerlendiremeyeceğim ama beğeniyle okudum. teşekkürler...

Dizelerinizde garibanların halini çok güzel bir dille anlatmişsınız.TEBRİKLER.
"Komşusu aç iken, kendisi tok yatan bizden değildir" Hadis'i şerifini ne güzelde anlatıyor..SELAMLAR..

Yalnızlığın kucağındayım,
Umutlar öksüz yetim,çıplak,
Dudaklar gülmeyi unutmuş.
Sabahın kör sokağında başlar önce dik,
-Eve sıcak ekmek getireceğim,
-Oğlana ayakkabı gerek yırtılmış,
-Paltomu hanım diker ,
-Sigortam olmasa da olur çalışırım,
-Belki hafta sonu et de alırım...
Az tebessüm kımıldanır yüz çizgilerinde
Kıvrak dansa dönüşür,
Sarılır ayak tabanları yere öpercesine,
Koşar koşar koşar......
Aynı sokaklardan dönmek zordur geriye
Omuzlar çökük gözler bakamaz öteye beriye,
-Nasıl gireceğim kapıdan içeriye?
Utanır ,yalnızlğına bir okadar yalnızlık eklenir.
Geceleri ağırlaşır başı,
Akamayan gözyaşı taşlaşır,
içinden bir fısıltıyla ağlaşır,
-Erken gittin beee...
-İşim yok aşım yok,
-Torunların göremedi daha,
Ey babam,Devlet Babam nerdesin?


Memleketimizden yaşanılan ve üzülerek ifade ettiğimiz manzaralar.Çok yerinde dile getirmişsiniz.Tebrik ederim,harikaydı.Selamlarımla.

Yaşamın çıkar hesaplarına
an'ın güç kavgalarına
ram olduğu zamanda
için için ağlıyor
Devlet Baba
çaresiz yalnızlığına.....

..........Keşke bu kadar bulut çökmeseydi başımıza...