29
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
3099
Okunma
ŞİMDİ ATEŞİM
Senin yokluğunda sinsi sinsi yanmaktayım.
Yandıkça daha da derinleşiyor içimdeki yaralarım
Ve yavaş yavaş kokusu çıkıyor sensizliğin,
Alevlerin içinde dumanlara karışıyorum mevsimlerce
Sonrasın da hüzün dolu bir bulut oluyorum kendimce…
Şimdi viraneyim!
Kundaktan yeni çıkmış gibi, yanık köşe bucağım
Biliyorum ki sönmez içimdeki sinsi yangınım
Daha çok kapılar eşiğinde yanan ben olacağım
Dillenen her bir kelime, rehin alır yüreğimi
Senin yüreğinde vermek isterim son nefesimi
Şimdi yağmurum!
Terk edip bulutları heyecanla öpüşüyorum toprakla
Toprağın sinesinde vuslat kokusu olup yayılıyorum havaya
Kimi zaman nazlı çarpıyorum, çoğu zamanda hırsla
Her damlam merhem olurmuşçasına, ürkütüyor ateşi
Ve bu durumdan biliyorum ateşte bihayli şikâyetçi
Şimdi aşkım!
Bırakıp geriye tüm ihanetleri yeni bir yüreğe taşındım
Parça parça dağılıp her hücresine adımı yazdırmak için.
Bu son olacak, bundan böyle başka yürekte atmayacağım
Artık avlularda, sokak aralarında göremeyeceksiniz beni
Her nefes aldıkça, aşkımın sevdalı yüreğinde yaşayacağım
EMRE VEHBİ ALKAN
ŞİİRBAZ
BU ŞİİRİME DE SESİNİ VE KARDEŞLİĞİNİ ESİRGEMEDEN BAĞIŞLAYAN KARDEŞİM DR. FUNDA SAĞLAM A HUZURLARINIZDA BİNLERCE KEZ TEŞEKKÜR EDİYOR SEVGİLERİMİ, SAYGILARIMI SUNUYORUM. HER ŞEY DİLEDİĞİNCE OLSUN KARDEŞİM. İYİKİ VARSIN...
HER NEFES DOST KAL LÜTFEN...
5.0
100% (27)