1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1139
Okunma

Kapıları kapattım son kez ardına kadar,
Gözyaşımı dahi silmeden, çekipte gittim.
Yokluğum içinde ıslanırken her an kuşlar,
Kucaklayıp bütün gökleri,yanmaya gittim.
Hasretin kucağında sevda ağır yaralı;
Kainat sırrında insanın gözleri dağlı;
Ölümün kıyısında birkaç köşk,birkaç yalı;
Bahçelerinde güller açar,konmaya gittim.
Güneşin doğduğu yerde yaşamak kokuyor;
Öyle bir çöl ki,içinde inciler uyuyor;
Biri var kalbimde,çok uzaklarda duruyor;
Alıp bütün benliğimi de,tapmaya gittim.
GÖKHAN ÇAKMAZ
5.0
100% (2)