Bir baba ihtiyarlamış
Büyük olan oğlan tiskinirmiş babasından
Küçüğü geldiği zaman
Şikayet ededermiş oğlum dermiş
küçüğüne bunlar tiskiniyor benden
Koymuyorlar sofrasına
Ayrı tutuyorlar sofradan hadda unutuyorlar beni
Tiskiniyorlarmış öksürüğüm geliyor kansırıyorum
Tutamıyorum eskisi gibi
Sanada her geldiğinde dert anlatıyorum yük oluyorum
Olurmu der babam küçüğü / olurmu hiç anlat hadi
Baba bilir küçüğü uzakdadır çırakdır
Büyüyecek adam / olacakdır
Küçüğü her geldiğinde yapma der büyüğüne
Etmeyin tiskinmekde neymiş
Gün gelir sizde ihtiyarlarsınız
Ben değil siz bana akıl vereceksiniz
derken bir gün gelir baba ölür
Göremez bile Küçüğü babasının öldüğünü askerdedir
Dünya devir daimde gün gelir büyük oğlanda ihtiyarlar E; sıra ona gelmişdir
Büyük oğlanın oğlanları vardır artık onlarda büyümüşlerdir
Hayret dedelerine ne ettiyse / onlarda babalarına aynısını yaparlar
Hani küçük oğlan yapmayın etmeyin diyen / öncekileride bunlarada şahitdir
Ondan gene büyük oğlanın oğlanlarına /yapmayın etmeyin
Ben yaşadım şahidim ’’yarın sizde aynısını görürsünüz söz geçiremez birine
Ne etse mümkün değil nafile’’ aklına gelir
Ne demişler eden ettiğini çeker ’’oturur oturduğu yerine çaresiz seyreder.
Yahya sevim. Aydın.