Bir uçtan bir uca tarihi aldatıyorlar
Kıyıpta beşere,buna’tekerrür’diyorlar.

Kurşunlar düşer toprağa,toprak bütün kanar;
Filistin,koynumda dehrin cefasına ağlar.

Sapan taşları içimdeki yüreğe benzer,
Her çılgın yürek ki,imansız başları ezer.

Tevhid uğrunda senin davan büyüktür belli,
Senden habersiz büyüyen her çiçek hâreli.

Gül olsan hüzün kanayan elimde,barışa;
Ve diksem seni gözyaşlarımla kat kat arşa.

Evlerin yıkık,mabedlerin harab,kalbin kan;
Senden çok uzaklarda bin yürekk ki ağlayan.

Davana davacı gerek,kalbine hadsiz gül;
Çok ağladın sinendeki ateşe,bir kez gül!

Yaman bir imtihandır seninki biz beşere,
Elbet seninle gurur duyulur bu kadere.

O bebelerin yok mu ah! Ya o kadınların;
Bilmezsin nasıl kalbi kanar şah damarımın.

Tanklar,tüfekler Garb’ın korkusunun adıdır;
Korkma! Her akan gözyaşı zafere yakındır.

Allah baki,O’nun divanesiyiz hepimiz;
Yadırgama beni,biz ki ezelden kardeşiz.

Sana bir diken batsa ey Filistin,ölürüm;
Gül olsam koynunda,yalnızca sana ölürüm.

Ölümde yakışır bize,hep aynı saflarda;
Yalnız ölüme gülerek, şehadet tahtında.

Sen sus ey Filistin,senin yokluğun ağlasın;
O yokluk ki hergün doğan güneşte kanasın.

Filistin,bağrında sessizce ölüm besleyen;
Filistin,bir kelebek gibi masumca ölen.

Prangalar parçalanır,yıkılır zindanlar;
Allah’a yürüyenler,Allah’a koşacaklar.

Şehadet parmağı gibi uzar minareler,
Altında sessizce biter menekşeler,güller.

Sen ufkunu seyret,raksına dalsın tüm her şey;
Birgün döner akıncı akından,hey mazi hey.

İntifa çocuklarının avuçları gülden,
Üstündür imanları ezelden ve ebedden.

Sana özgürlük şarkısını söylemek yasak,
Yasak san koynunda dikenlerle ağlamak.

Bir sıksan içindeki ateşi kan fışkırır,
Dağlar,denizler ortadan ikiye ayrılır.

Her iman sancısı gözyaşlarına gül düşer,
Elbette Allah’ın kudreti bizlere yeter.

Ben sana şehit diyemem dilim varmaz asla;
Gazilik hicran gibidir,esirlikse asla.

Garb’ın ufkunda tüller uçuşur siyah,yeşil;
Lakin senin rahminde ışıklar nesil nesil.

Bilirim sözler kifayetsiz yahut anlamsız;
Sen ve ben,hepimiz bu devranın acısıyız.

Dedim ya sana Allah baki,gerisi hep boş;
Ölümse alnımıza yazılan,ölüm ne hoş.

Tebessümü yeter acının,gülmek yakışmaz;
Bir çift göz ki hepimizde,kadere ağlanmaz.

Neylersin,senin kucağında ölenler küçük;
Ağlama onlar şehittir,evet Allah büyük.

Gayrı ayağa kalk,böyle süründüğün yeter;
Kalmazsa saflarda dost,bize Allah yeter.



GÖKHAN ÇAKMAZ