dün geldi sessiz bir rüzgar gibi
bütün duvarlara dokunarak geçti
bütün balıkcılar balık tutmakta idi
tek dokunuşla balıkları denize döktü
sessizdi ve birazdan fırtına kopacaktı
üsküdar iskelesi yerlebir
kız kulesi batacaktı
mertidi bir kalemde silerdi
çekemezdi ihaneti adam gibi adamdı
kime sorsan yanlızdı derdi
birazdan denizle kucaklaşacaktı
bütün gemilerini yaktı
dönüşü olmayan bir sefere çıktı
yine akşam oldu bütün çirkinlikler örtüldü
bir geceye ak damlalar gibi düştü
küçük ama hızlı adımlarıyla
yürür bir geceden başka bir geceye
ocak ayına saatler kala
meydanlar boşaldı bir tek o kaldı
denizler ile koyu bir muhabet
ne yana baksa düşer gibi oluyor
başı dönmekte gemilerin
sarhoşlar kadeh tokuşturmakta
şişe diplerindeki son damlalar gibi
bırakılmakta yanlız
bütün fallarda o çıkıyor
göz açıp kapayıncaya kadar
tıpkı güzel bir peri masalı gibi
bir anda ortasında bittiyor herşeyin
bense bu ortanın başka bir kıyısında
kahve rengi mavi gözleri
ince narin bedeni
rüzgarlaşan saçları
dokunduğunda kader çizgili elleri
bir başka acı
bir başka mutluluk
öyle bir zaman içinde
kısa dar geçişli
göğüsünde giderek artan
yalın ayak can yakan bir acı
ne zaman değse bu darbe
gözleri dolar
gözlerinden akan yaşı içen olmaz
ağlatmayın şu kızı
saçılmasın göz yaşları
toplayan yok
kime sorarsan sor
gittiği yer belli değil
gönül adresi yok




MURAT GÖN