bana bak otur oturduğun yerde
dışarı çıkıpta beni ayar ettme
zaten bende sinir tavan biliyorsun
kim bilir belki bunu bile bile yapıyorsun
kızgınlığım sana değil onuda söyleyeyim
zaman kötü korkuyorum ya çıkıp
bir daha geri dönmezsen

sıra sıra dizilmiş entellektüel tipler
korkarım seni bende çalacaklar
kaybolduğunda benim ne halde olduğumu düşün
önce masa üstündeki vazoları çerçeveleri
belkide işim bellli olmaz evi yakarım
sensiz zaten bir anlamı yoktur geride kalanların
geriye bakıpta göremediklerim ve sen

ben kendime kızarım kendimedir öfkem
parçalanırken gövdem taşıyamadızdı zaten
bu dert beni sildi hiç birşey bildiğin gibi değil
açıklama yapmak için geç sende biliyorsun
sinirden konuşamam belki sert çıkarım
iki mahalle küfürü ederim
beni bilirsin

yanlızlık zor iş











MURAT GÖN