mavilere bürünerek bu hayatı kurtarmak
dipsiz kuyulardan güneşe doğru
göz zevkinde iken kaçmak mavilere
tutmak bir bardak su adına yarınları
mavilere boyamak bu şehri baştan aşağıya
bu karamsar dünyanın en güzel rengi için
bütün renkleri bilirim ezberimde
hangi renge baksam seni görürüm
bütün mavilikler adına
gökyüzünde salınan derin mi derin
her nereye baksam senin kalıntıların senin izlerin
bilimiyorum hangi yana dursam gövden neresi
denizlere doğrudur parçandan bir köşesi
biliyorum ağlamaktasın mavi gözlerin yaş
doldur bir bardak içeyim
boşuna gitmesin dökülen mavi katreleri
içimdesin içimde koca bir dünya
büyüyorsun gözlerimde ellerimde kalbimde



ne ben terkedebildim ne o çekip gitti
dün rüyamda gördüm seni bütün mavilikler içinde
pul pul mavilik akıyordu ay tanrıçası teninde
ve ben ne zaman mavi bir rüya görsem tam ortasında sen
koşmaktasın bütün mavilerin en koyu haline
kaç mavi yıl geçti döndüğün yok
ben maviyi sevdim sen gibi
gözlerin gibi
hep ucuna gelipte
intihar edilemiyen
uçurumlar gibi





MURAT GÖN