1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3604
Okunma
Bir simitçi çocuk,
Daha yedi yaşında,
Soğuktan minik kulakları,
Kıpkırmızı olmuş,
Kolunda kocaman bir simit sepeti,
Yağmur altında koşuyor,
Gözyaşları yağmurla karışık.
Yüreği ıslanmış,
Elleri üşümüş,
Sesi kısılmışta
Mor dudakların arasından,
İnce titrek bir ses bağırıyor.
“Taze simit var”
Ayağındaki lastik ayakkabı,
Delinmiş.
Islanıyor yamalı çorapları,
Üşüyor ayakları.
Bir kelebek gibi şaşkın,
Uçuyor.
Sıcak düşlere doğru,
Bir umut almış da,
Uykusuz gözlerine sürüyor.
Bir sevda bulmuş da
Yüreğine bastırıyor.
Cebinde birkaç kuruş bozuk para,
Sepetinde sıcacık simitler.
Koşturuyor yokuş yolda.
Duyulur duyulmaz ince bir sesle,
Hala bağırıyor,
“Simitlerim taze.”
onur sancak
5.0
100% (1)
Cevap Yaz