Kurşun misali koşuyor namludan seneler
Yıl; yollara düşmüş, geçmiş; ağıtlarını döktü.
Yamalı bohçamda kırıntılarını toparlıyorum şimdi.
Bir düğüm, bir düğüm daha
Anılar kördüğüm…






İç çekiyor cümlelerim, azıyor rüyalar, sis perdesi aralandıkça
Cümlelerde dans eden kara kelimeler…
Ağıtlarda can bulan ben, özleyen ben.
Sol yanımda çırpınan ölü kuşun kanatları
Aralanan perdenin tülüyüm, zifte bulanmış gecenin.




Yazsız kışlarda yağan, kar gözlerim.
İndikçe yere, her damla umut eriyor, ermeden yüreğe.
Sene; aylarla bütünlenince, özlemlerim acıyor.
Kokusuz bildiğim sevdalar, renksiz meskenlerde yudumlanan…
Kusursuzluk yol alır, kızıldır kırgınlıklar.




Mercan taneleri sıralanır öbek öbek
Taş dediğin, aşk doğurur ellerde.
Süslerim dumanını sigaramın, hayallerle…
Sene tükenmeye yüz tutunca
Kışlara kanat ekler zihnim.




Çerçeve geçiriyorum özenle biten aylara
İsimlendiriyorum şimdi her birini.
Cebimde, sakladığım isimler arttıkça
Biriktiriyorum boyanacak renkleri, gelecek senelere.
Yirmi sekiz aralık. Kar boyadım dün gece, gökkuşağı renginde.