// Böylemiydi kavlimiz?
Yarım kalan cümlenin öznesi olduk //

Aylardan şubat, vakit gece yarısı
Tenhada kundaklandı yürek
Yalnızlık aşka bulandı
Ve…hikaye böyle başladı

Suçluyduk artık, aşka hükümlü
Mavi bir sevda, siyah da seferi
Gözbebeklerimiz birbirine aşina
Vurgun ela.
Ayrılığın nefesi ensemizde solurdu
Ölüm sessizliğinde ve soğuk
Yaşardık inadına, korkunun alazında

Uzanır suskuya, demlenirdik
Sıyırıp hayatın karasını üzerimizden.
Bir yudum şerbetti mutluluk
Ruhum ruhunun helali
Anda saklı, tadımlık.

Haydi güneşim, yine boş verelim
Çözülsün büyüsü efsunlu hikayenin
Doğdu hayat bak, yeniden
Ürkek adımlarda kaldı giz
Çirkin ve üryan…

Vuslatı serap, çöl aşkıydı bu
Bir kördüğümün ıssız âhı
Tasası ölümden öte
Bize düşen kızıl ayrılık
Aşkın son hayratı

Devrim Tülay Aydın
26.12.2009

’ŞİİRİME YORUMUYLA CAN OLAN MUSTAFA DOĞAN’A TEŞEKKÜR VE SAYGIMLA...’