Ölüm mü şimdi çalan bu sesler
Ağıtları kulaklarımda gecelerimin
Şafaklara kadar sürecek ızdırabı doğumunun
Sisinde kaybolacak yüreğim gizlice

İç çekme şafak

Yapma

ne ilk doğumun bu ne son
Sende sürecek kıyamete dek bu sancılar


Bırak hesap sormayı şimdi vergisiz ödedim borcumu
Benliğimi soyundum etimden çıplak ayaklı ölüm yürüdüğümüz



Avuçlarımda avuçları sahte bakışların yerle bir gözlerim toparlan



İç dudaklarım iç içebildiğince sana sunuldu bütün derman dereler
Sahralara doğdu yağmurları günlerin
Bedevi zaten âdem den kalma zamanlar yaşar bedenim




Güneşin ışıkları sessiz olun yanıyor ışıkları semanın
Duygusuzluk ödül olmuş tenlerde
Yıkıyor zehriyle dudakları yılanlar



Ne ilk ne son ödül sunulan mekanı bozulmuş dünya



İçinde bin kaldırım taşı siyah mı siyah
Sokakları heves salyası ceplerinde biletleri
Durdurun son vapuru zamanı dolmayan cümleler



Bin yaşam bin ölüm binlerce nefes es


Hapsolmuş Azrail kılıklı yürekler

Elinde bir demet kış çiçekleri



Şeffaf kanatlı melek tebessümde güne güneşe
Kan kızılı yağmurun silüetinde akıl yolcuları



Bir Havva bin Havva
Bin dert doğurdu kadınlar
Binlerce ucube sevdi elleri yürekleri

İlk den sona değin sürecek sürgünler


ve hep inanacaklar

dişinde kırıntısı dilinde lezzeti
sukut-ı hayal

bir ana ölecek bin anlar