Alaca şafak vakti sis birde sararsa perde perde
Kaybolur karanlık ormanlarda
Hayat dediğim çokça kaybolmuşluk
El yordamı uzandığım yollar boşlukta ayaklar



Kızıl karanlıklarda beyaz açtıkça menekşeler
Tek tek topluyorum süzülen kokularını
Bir büyü misali gördüğüm dün
Mahşere doğru yol alıyor anlar



Asalet kulaklarında doğum yaptıkça şakıyor dillerim
Anlattıkça mim diliyle boşalıyor içim
Küstükçe küslüklere bir el zeytin dalı uzatıyor
Başımda bir sevda avaz avaz şarkılar söylüyor



Zil çalıyor karanlık ormanlarda eteklerim
Ses dile geldikçe çakallar eşlik ediyor sazanlara
Bir dünya ki anlamıyor aşktan
Yerdikçe gömüyor gömdükçe yeşeriyor



Barış yapıyor sevgililer ümit ekmeği tek dilim
En güzel şarkılar anlatıyor hüzünleri
Bir de gözler bakmıyor kimse on gibi
Gurur vurdukça aklının tavanına
aşk gözlerde gömülüyor