Eylülden kasıma ulaşan sokaklar

Hüznü ezbere durur son yaprağın peşinden

Parkalarına sığınmış delikanlıların gözlerinde buğulanır İlk aşk



Leylalar çekilir ufuktan şairler işsiz kalır

Zencefil kokan sokaklarda griple garip arasında

Mendiline kan damlar Mecnunların

Ellerinde anılardan gelen bir yüksek basınçla



Bir piramit esrarında hava dolar genzime

Ağlasam Babil’in bahçeleri solar sen gelmezsen bu havada Leyla

Kerhen yaşamak kalır elimde



Bu kış nöbetimde bana selam gönder acele

Yoksa gözlerimde sana ulaşmayan şiirler donar kör olurum

Ayrılığa çeker yağmurlar

Ölülerin mezarda üşüdüğünü düşünen bir çocuğun üşümesi dolar odama

Bir selam gönder bu mevsimde Leyla



Bakir hüzünlerimden, üşümüş şiirlerimden

Sana köşkler yaptım üşüme

Arada bir uğra düşüme

Bitsin bu yaşamak Leyla kerhen