Yağmur taneleri bile yıkayamazdı
Gecelerden rengini alan
Kirli kentin karanlık yüzlerini
Sen gidince bu kentten
Akşamları ışıklarla büyürdü gölgeler
Her gölgede daha koyu
Birikir günden güne yüreklerde şüpheler

Lodos uçurdu bütün ağaçları
Kuşları uçururdu ve etekleri
Soğuktu, ıslaktı kaldırımlar hep
Sen gidince bu kentten
Hep akşamlar vardı
Bir de pis sokaklarda kokular

Sen gidince bu kentten
Kent üşüdü, caddeler, kedim ve ben
Yollarda mutlu insan fotoğraflarını
Uçurtmalarının ardından koşan mahalle çocuklarını
Ve masmavi gökyüzünü özledik işte
Korktum,üşüdüm ve hep seni düşündüm

Sen gidince bu kentten
Çiçekler suskun kaldı,uçmadı kuşlar
Tutuldu kanatları
Sen gidince bu kentten
Ağaçlar kurudu ve çeşmelerde kirli sular

Işıkları söndü yıldızların
Uğur böcekleri de gitti
Sen gidince bu kentten