gördün mü beyaz güvercinlerin
gri bir buluta girip de kirli çıktığını
...
ben gördüm

pusulası şaşmış

kanadından özgürlüğü
gagasından barışı düşürdü
kanlı topraklara

kuşbakışında korku

gördün mü bir çocuğun
ölü annesinin yanında
-karnım aç diye ağlamasını
ellerinde saçları
...
ben gördüm

kırık oyuncağına süzüldü
yüzünde dehşet
yanağında toz bulut

gözlerinde çığlık

duydun mu bir ananın ağıdını
bebesi koynunda
başı kopmuş
...
ben duydum

canından can vermiş

ellerinde ölüm
dilinde isyan döküldü
göğsüne kurşunlar

göğsü ki bebesiyle durmuş.

duydun mu bir babanın mermi sesinde öfkesini
çınladı...yıkık evi, yanmış yaşlı anası babası
...
ben duydum

nasıl da sağır etti kulakları

ağladın mı savaşı izlerken
insanların –suçum ne? - dercesine bakışlarına
lanet ettin mi
ağlayan çocuğa uzanamadığın kollarınla
güçsüz hissettin mi
utanç duydun mu
yaşını doldurmayan bebeğin toprağa karışmasında

utandım
lanetledim
ağladım

____________________________

bunu yapan insan mı ? sordum kendime
sen buldun mu cevabı ? ben bulamadım da! ! !