3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2058
Okunma
Bir uçurtma uçuruyorum
Gökyüzüne doğru...
Umutlarımı, özlemlerimi yüklüyorum
Uçurtmamın sırtına.
Ve sıkıca tutuyorum ipinden
Uçurtmam kaçmasın diye.
Rüzgarların en kuvvetlisi,
Yağmurların en şiddetlisi,
Vursa da uçurtmamın bağrına
Uğraşıyorum terazisinin bozulmamasına.
Ben ve uçurtmam tek beden,
Yükseklerde uçuyorken...
Bir hiç uğruna ölen,
İnsanları görüyorum,
Açlıktan kurumuş bedenler
Üst üste yatarken.
Kavrulan topraklara gölgem düşüyor.
Çocukların neşeli kahkahalarını,
Yeni doğan bir bebeğin ağlamasını,
Hayata son nefesini veren bir ihtiyarın
Sesini duyuyorum.
Bir uçurtma uçuruyorum
Gökyüzüne doğru,
Acılarımı, gözyaşlarımı yüklüyorum,
Uçurtmamın sırtına
Ve koyuveriyorum ipini
İzliyorum arkasından
Enginde kaybolana kadar.
AKYOL
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz