bir şerit yakınındayım ömrüm
bir adım uzağındayım ölümüm
ha güldüm
ha külüm
zamansız bir zaman ortasında tesirsiz bir antibiyoktik
zehrini yitirmiş bir akrep
ya da onları boş ver
zembereğe küfretmiş yelkovanım

ha güldüm
ha düştüm


evet düştüm
kanatlarında şehirler taşıyan anka kadar
sonra düşürüldüm
şimdi
dizlerimin acısını siz anlayın süvariler


kara nehirlerden geçerken ben
kurduğum düşlerin hatrına yürüyemiyorum artık
ayaklarımın acısını çeken başım olsa da
dil kurumuna inat deyimin masını değişse de
düze çekilmiş bir ömür beklemiyor beni
dizlerim hayli mor
başımda ebabiller geziyor
ağızlardan damlayan ateş bir suredendir
bir kavimden
silinmiş bir kaç ömrün bilindik yanıdır belki de
belki de ölümün mirasçısıdır bunca havadis


ha külüm
ha ondan kendini yaratmış bir masal
yani okunacak ya da okunmuş bir martaval


...