Sarı, kırmızı, beyaz,
Mor, pembe, turuncu…
Değişik bitkilerin,
Rengârenk çiçekleri,
Kuşatır bütün gönülleri.
Siz, önce kalbimde açarsınız,
Sonra bahara merhaba dersiniz.
Sizinle has meyveler oluşur,
Tatlı tatlı, renk renk,
Bütün doğayı kuşatır…
Bazıları güzelim meyveler veriyor,
Bazılarının kokusu bedenleri sarıyor,
Güzellikleriniz yetiyor tüm dünyaya,
İnsanlık sevincinden uçuyor semaya.
Ya ormandaki kır çiçekleri!
Ruhun güzelliğini saçıyor,
Sevinçten coştukça coşuyor,
Zamanı gelen çiçekler,
Soğuğa inat korkusuzca açıyor...
Vakitsiz açan çiçeklere der ki
“Sakın ha! Henüz açmayın,
Tohumlarınızı arza saçmayın,
Aldatıcı soğuk var,
Ayaz var, kar var,
Kara kış var, don var,
Eğer şimdi açarsanız,
Kendinizden bile kaçarsınız,
Bir daha asla açamazsınız,
Güzelliklerinizi saçamazsınız.
Sakın ha! Açayım demeyin,
Simsiyah olup torbaya girmeyin,
Sessizce ölüp gidersiniz,
Bu girdaba nasıl düştüm dersiniz.”
Çiçekler, bu sözlere gülüp geçer,
Her insan yaşadığı kaderini seçer.
Yapılan nasihate hiç aldırmazlar,
Rahmet denizine daldırmazlar,
Onlara inat açtıkça açarlar,
Hak sözden hep kaçarlar.
Vakitsiz açanlar tek tek ölür,
Baharında kara toprak olur.
Kaderden asla kaçamazlar,
Kanatlarını gerip uçamazlar,
Yüce Rabbim ilahi kitabında,
Sihirbazlar iman ettiklerinde:
“Firavun: Ben, size izin vermeden önce
Yüce Allah’a iman ettiniz ha!
Sizin ellerinizi ve ayaklarınızı,
Çaprazlama kestireceğim,
Sonra da hepinizi asacağım.”
Onlar da: “Şüphesiz biz,
Rabbimize döneceğiz,
Rabbimiz Müslüman olarak canımızı al.” Dediler,
Ölümden hiç korkmadılar…
Çiçekler de ölüme öyle inandılar,
Rablerine hemen boyun eğdiler,
Kadere hiç isyan etmediler,
Şeytanın yolundan gitmediler,
Doğuma nasıl inandılarsa,
Ölümlerine de öyle inandılar…
Penceremden bahçeme bakıyorum,
Koyu beyaz çiçeklerle karşılaşıyorum,
Güzelim çiçekler arasında kayboluyorum.
Geçen sene çiçekleri soğuk vurmuştu,
İnsan yemeye meyve bulamamıştı.
Bu sene güzelim çiçekler,
Karınca gibi kaynıyor,
Lakin çiçeklere konan arılar
Az mı desem az oluyor.
Her taraf çiçek kokusu,
Tabiatın sarsılmaz dokusu,
Dalından kopan körpe çiçek,
Kelebekler gibi özgürce dağılıyor,
Dalga dalga gönüllere yayılıyor,
Bana yaşam gücü veriyor…
Her gün çiçekleri izliyorum,
Her sabah onlarla açıyorum,
Rabbimin sunduğu bu yaşama,
Çiçekler adına teşekkür ediyorum.
Gelin çiçekleri anlayalım, çiçek olalım,
Çiçeklerin kardeşliğini hiç unutmayalım.

25.04.2007
Akdağmadeni