“Ben kime anne diyeceğim artık?”

“Bana de,
Ben de kuzum deyim sana.
Sen hep “kuzum” derdin bana,
Ben çok severim bunu.”

“Annemmmmmm!”

“Kuzuummm, söyle yavrum!
Ne diyordum sana 25’i aksamı:
Serap yapma böyle!”

“Çok özledim seni annem.
Üşür müsün o kara toprakta?
Özler misin bizleri?
Söndü ışığın diye
Ağlar mısın sessizce?
Annem
De bana bir kez,
O kınalı ellerinle
Tuttun mu babamın ellerini?”

“Kına mı yaktınız ellerime?”

“Kına yaktım annem
Teneşirde yıkarken seni.
Babama
Bir kez daha gelin ettik seni.
Sustun sen,
Hiç konuşmadın.
Sessizce durdun öyle…
Ne sıcak dedin ne soğuk
Öylece sustun…
Ak pak
Bembeyazdı giysin
İyi de annem
Söyle bana
Sen gidip babama
Sarıldın ruhuna,
Biz
Ya biz ne yapacağız
Siz olmadan?
Bak
Torunların seni arıyor…
Dün yeleğinde saç telin,
Bugün cebimde mendilin
Anam
Seccademin içinde kaldı
Kokunun sindiği tülbentin…
Zormuş be anam,
Çok zormuş…
Nedir zor olan biliyor musun?
Seni bunca özlerken
Yavrularım için yaşamak...
İşte böyle anacığım
Şimdi ben, sen oldum.
Tuttum kardeşlerin ellerini,
Sardım sımsıkı yavrularımı
Yemek yaparım sen gibi,
Dualara saklarım özlemimi..
Resimlerinle konuşuyorum…
Ama annem
Onlar sen gibi kokmuyor...
Telefonunu çevirdim bugün
Bir evini aradım,
Bir cebini...
Ses yok!
Açan yok!
Boğazım düğüm düğüm oldu...
Bir dönem daha kapandı...
Anneannemin evini
Yıllarca hep düşümde görmüştüm.
Her odadaki bin anıyı
Belki milyon kere anmıştım...
Yıkıldı o ev,
Bir beton yığını dikiliyor oraya şimdi...
Bir vakit gelecek,
O beton da anılara sahip olacak...
Ne çok yanmıştın eviniz yıkıldığında,
Şimdi
Şimdi anacığım
Seni nasıl anlıyorum bilemezsin...
Hayat buymuş,
Öğreniyorum...
Düşsem de
Kalkıyorum,
Çünkü ben
Anneyim artık."



08.12.2009 23:36
Serap Hoca