Nakışlı odaların tavan süsüsün
Ne vakit konsa dudakların dudaklarıma
Ardından sürüklenir kan ter içinde
Sana yürürüm .

Her renk bir başka sen olur uykuya dalarken
Sürgülü pencerelerde ölü rüzgârlar
Yağmurla seslenir
İklimler seni bulup getirir
Sardunyaların pembelerinde
Ve eşsiz bir medeniyet olup serilirsin
Gözlerime…

Üsküdar’dan gemiler kalkar
Alır başını yürür ya hani dalgalar
İdamımı isterim…
Kalemler, kâğıtlar, hükümler, yargılar
Gelişlerine inat gidişlerinde
Senden nefret ederim…

Hangi aşüfte yalnızlık bu böyle
Başını uzağıma çeviren
Ben, senin masum sevinçlerini
Bu çivisi çıkmış dünyanın kahpeliğinden
Uzak olduğu için sevmiştim…
Bi r vakit zor gelir akşamın inişini beklemek
Beklemek… ne zor iştir bilir misin
Gittiğin gecelerin koynunda
Kirlendiğini bilerek
Ve tütün basmak yokluğunda
Kanayan yaralarıma
Dilimde acı bir tad
Kovuşturmasız vazgeçişlerimde
Acıtır düşlerimi…

Beklemek kısık bakışlarımda
Karanlığın içinden
Ve gecenin köründen
Bir melek istemektir…
Beklemek zor iştir,
Uyku tutmadığında…