ah be şairim
şimdi ne demeli bu esere bilmemki
hep unutulduk bizler
.........
ama hatalar insanlar için
ve bu kadar açık yürekle
bir pişmanlık okudum şiirde
ama geç kalınan bir pişmanlık sanırım
inşalah böyle değildir
..........
şiir çok önemli bir şey şairim
bu yazılanlar bu kadar yürekten hissedilenler
eğeki can yoldaşının kulağına okunmuş olsa idi
her şeyine varım
size verdiği ömrün bir o kadarını daha verirdi
ki tüm hanımlar böyledir
..........
ama ben sizi canı gönülden tebriklerimle beraber
her dem şiirlerinizin takibinde olacağımıda bildiririm
ben çok çok sevdim bu eseri
ve bu asil yüreği
.................
saygılar bıraktım sayfanıza
kalınız sağlıcakla
...............

Kahvaltımı hazırlamana rağmen,

Sabah öpülerek uyandırılmak istediğini,

Bir kez olsun uyandırılmadığını…

Her kadın gibi ve en doğal olanı istediğini göremedim...


SANIRIM BİZ KADINLARIN İSTEĞİDE BU,DEĞER VERİLMEK...ANAÇ DUYGULARLA,KARŞILIKSIZ VE BEKLENTİSİZ,SEVGİMİZİ VE ŞEFKATİMİZİ SİZE VERMEKTİ BİZLERE ÖĞRETİLEN .TEK BİR ÖPÜCÜKTÜR, GÜNE SEVGİYLE BAŞLAMANIN SIRRI.SİHİRDİR,YARINLARDA TUTTUĞUNUZ ELİN ŞEFKATİNİ, KAYBETMEMEK ADINA...GEÇTE OLSA, ANLAMIŞ OLMANIZ ÇOK GÜZELDİ.YÜREĞİNİZE SAĞLIK.UMARIM HER ŞEY GÖNLÜNÜZCE OLUR.SEVGİ VE SAYGILARIMLA.

Unutmuşum “İyi günde, kötü günde “ diye verdiğimiz sözü.

Eve geciken her dönüşümü beklerken, yaşadığın burukluğu,

Arzularımı tatminden başka bir işe yaramayan bir zavallı olduğumu…

Ne garip değil mi; sadece seni değil, kendimi de göremiyordum.

Ve işte şimdi görüyorum :

Senin yokluğunu,

Ve benim asla artık var olamayacağımı…



Değerli dost kalem aslında kızmam gereken bu itaraflara ne yazık ki çok üzüldüm :((yaratan yaradılıştan fizik olarak kadını erkekten zayıf yaratmış, zarif yaratmış size emanet etmiş bu görüşte olmayan beyleri tenzi ederek diyorum ki erkekler güçlerini toplumumuzun erkeğe verdiği önceliğe dayanarak güçlerini hiç acımadan kendini evine eşine çocuklarına adayan eşlerinde deniyorlar.hiç akıllarına getirmiyorlar ki bir gün o çok güvendikleri yapamaz edemez sandıkları kadının canına tak ettiğinde yuvasından uçup gideceğini!el kalktığında sevgi yere düşer paramparça olur ve sonuçta işte böyle pişmanlıklar kendi ile muhasebeler başlar ama keşkelerin bir faydası olmaz.ben bu dizelere çok üzüldüm saydıklarınız eğer bir kurgu değilse burda tek erdemli yan kendi hatalarınızı görüp pişman oluşunuzdur.diliyorum bu pişmanlığınıza gidende inanır da yuvasına döner.unutmayın ki,gelen huri olsa gideni aratır.yüreğinize sağlıklar diliyorum.böylesi değil daha mutlulukla yazılmış dizelerde görüşmek dileyimle.selam saygılar...

Her şeyin kıymeti, gidişiyle, kayboluşuyla, elden uçuşuyla anlaşılır.. Gözler, ancak o zaman görür , bilir kıymeti, gidenin değerini...
Evet efendim, çok güzel yansıtmışsınız doğrusu.
Gönlününe sağlık...

Cesaretinizi Tebrik ederim.
Var mıdır gerçekten, şiirde olduğu gibi hatasını alenen kabulenen?
Ve bunu olgunlukla karşıya söyleyen?!
Hiç sanmıyorum :(
Eğer öyle olsaydı bu dizeler yazılmazdı.

Başarılarınızın devamını dilerim.
Selam,Saygı, Esenlikler.