7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2701
Okunma

Çekip gitmek herkesin hakkı….
Cama yaslamıştın başını,
Seni profilden seyrediyordum.
Yarı utangaç, yarı gergin, yarısı da belirsiz.
İç konuşmalarını duyabiliyor, görebiliyordum…
Sözlerini, gözlerin yalanlıyorken,
Titrek mimiklerin ihanetin resmini çiziyordu…
Ve ben hâlâ seni sessizce dinliyordum.
Keşke itiraf etmeseydin,
Keşke sessizce çekip gitseydin,
İhanetine rağmen içine düştüğün bu zor anın acılarını yaşamasaydın…
Keşke ağlamasaydın…
Bu yaşam senin, benim değil ki…
Bana ait olmayan bir yaşamı sorgulayamam.
Senin beni asla sorgulamadığın gibi…
Üzülme, kimse bilmeyecek !
Sadece sen ve ben…
Ve unutma ! çekip gitmek herkesin hakkı…
Ziya TATAR
29 Mart 2009