Beynimin hücresinde ki,
Düşünce oyuklarına
Şişirilmiş ümitler,
Hevese dönerken
Düş deryasından
Şehvet bileniyordu
Ruhumun gizli odalarında.

Ve ne yazık ki;
Gücümün tükendiğini hisseden aklım
Tedirginliğin verdiği
Acemi ataklarla
Hiddete kapılırdı
Benliğini sarsarak,
Fikir karmaşasından
Şeytanın zaferi
Alkışını tutuyordu
İnsanlığımı yenerken.

Bedenime dişini geçiren
İfritle beslenmiş zaman,
Kötülüğün elçisi olmuş
Gençliğime akıyordu,
Zevkin kanatlanmış ihtişamını,
Gözlerimin perdesine indirip
Sonsuzluğa taşırken ihanetini.

Zevklerin esaretinden
Fışkıran bu kötü kokuyu,
İrademden kovmak için
Aldanışa meze olmuş aklımı
İnatla diriltmeye
Vesile arardım
Tükendiğim saatlerde.

Fesatın tacizine uğrayan gerçekleri
Karanlık köşelerden kaçırıp
Aydınlığa taşıyan, gayenin
Avuçlarında raks eden,
Dirilişe teslim edeceğim
Kasvetli bakışlarımı.

Farazi ihtimallerin tahribatını,
Gönül mabedimden terkini
Merhametim ve sabırla,
Saf duygularımdan
Kabaran bir hisle yüceltip
Sevgiyle vurumalıyım
Yaşayacağım her anı
Korkularımdan ümidimi çekerek.




Nevzat TAŞKIRAN
06-12-2009