şimdi sana sus desem incinirsin
dilimde vurulur sözler.


uzak yollara düşer özgür kuşlar
Ilıman ülkelerin dallarına tüner de hasret
yine de kendine düş bulamaz kırık kanatlar.


ayraçlı kitaplara saklayalı küslü ağıtları
beklemeye kaldı bahar
şarap sarhoşu ve bağ bozumu tutkular.



ölüm üşümesindedir özlem
göç mevsimi gelmeden giden
kışa bırakılan kırlangıç yuvası acılar.


hissettiğin kadardır hüzün
hiç sayılalı insan bilgeliği
duvarları yıkık köy okuludur cahillik
ve kara tahtada beyaz tebeşir kadardır masumluk.


şimdi sana sus desem!


rüzgâr durulur teninde
kendini boyamaya kalkar deniz
ağaçlar mevsime uyar
gözlerini ağlatır gök.


açık kapının eşiğinde kalalı zaman
anahtarı kayıp eşiği kırık
bir büyük handa geçer yaşama konuk olmak.


yollara düşen yapraklardı
“ayva sarı nar kırmızı sonbahar”
hangi şair götürdü ki mısralarını
ya yazılandır alın yazısı
ya da şiir kadar!