29
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
2649
Okunma

Parmak izin kaldı ensemde
Soluk soluğa öfke kusan
Kan doğuran bir acı
Parmak uçlarında
Nefesin burnumda hızma
Ateşi genzimi yakan
Ölümüm mü?
Düğünüm mü?
Tüm beyazları sen giydirmedin mi?
Feeri bir oyunun tragedyasında
Sahne senin
Aldırma gezinen cinlere perilere
As beni...
Boynuma geçirdiğin yağlı urgan
Renkli olsun
Tereddüt etmeden vur sehpahama
Yaşayan ölülerin kefenleri
Renkli olur unutma…
Gözyaşlarım ağartır üzerime giydirdiğin
Renkleri nasılsa
Ben sadece ak pak olmasını bekliyorum
Huzurla kavuşmak için mezarıma
Ve hiçbir acı canımı yakamazdı
Ensemde bıraktığın iz kadar…
Ne olur ruhuma dokunma
İçi kaynar magma
Yaktığın ateşi
Bıraktığın izleri
Silemezsin
Sözle söndüremezsin
Ne olur daha çok yakma
Dudağımdayken parmak izin
Öpüp koklamaya kıyamadığım kadar sevda
Gözlerine bakarken titrediğim kadar aşk
Bütünleştiğim tenin kadar sıcak
Her hecesinde kavrulduğum kadar adın
Varlığımın katli de sende değil mi sevgili?
Az evvel dudaklarımdaydı parmakların
Şimdi neden bu iz…
Bu son cinayetindi
Ben ölmüştüm zaten tekrar öldüremezsin
Mutlu musun?
Olmalısın….