28
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
5388
Okunma

Çocukluğum…
Yarı uyanışım,
En saf hayatım
Yeşilköy…
Orada mısın hala
Neler yaptılar sana
Nerede çocukluğumun köyü
Yeşilköy’ü… Güzel köyü
Ağaçların dili olsa da anlatsa
Hala tadı damağımda saklı
Olgunlaşmamış eriklerin burukluğu
Karın ağrıları da cabası
Köşkün kâhyası Rüstem Efendi
Kızar durur, taşlar atar üstümüze
Belli ki hiç çocuk olmamış
Hiç tadına varamamış ekşi eriklerin
Hiç karnı ağrımamış
Kalbim çarpıyor şu anda
Eski günlerdeki gibi
Sanki kâhyadan kaçıp
Ağaç evimize sığınmışız gibi
Çocukluğum…
Yeşilköy’üm…
Heyecanım dorukta gözüm yollarda
Madamı bekler dururum
Sebebi belli
Ha bugün ha yarın
Annem sıkılmış devamlı yinelenen
Ne zaman gelecek sorusundan
Renkli yumurtalar ve şekerlemelerle dolu
sepetimi beklerim
Bir de paskalyayı
Şimdilerde paskalyayı gördüğümde
Madam gelir aklıma
Hep siyah giyer
Matemdeymiş madam
Çok âşıkmış on beş sene evvel ölmüş kocası
Hiç çıkarmamış siyahı
Hiç olmamış çocuğu
Ondan severmiş bizi
Herkes kovar o bahçesine çağırır
Herkes kızar o kurabiyeler yapar bize
Sırf oynayalım bahçesinde diye
Meğerse hasretmiş çocuk sesine
En çok da Dikran ağabeyimi özledim o günlerden
O çocuk, ben çocuk…
O yetişkin, ben yetişkin olurduk
Her şeyi paylaştık
En çok da sevgimizi
Keşke yitip gitmeseydi bu kadar erken…
Çocukluğum…
Yeşilköy’üm…
Abim komşu kızı Nilüfer’e aşık
Tırmanıp ağaca gözetler durur
Ha cama çıktı çıkacak diye
Şarlot kedi kovalar, kaplumbağayla oynar
En çok da beni sever
Abim inmez ağaçtan
Patenlerle az arşınlamadık
O güzelim caddeler, sokakları…
En büyük kurtarıcımız olurdu
Yorulunca faytonlar…
Pazar yolunu gözlerdik
Sırf takılalım ardına diye
Gül kokuları yayılırdı bahçelerden
İğde kokuları…
Her bahçe ayrı renk, ayrı tat
En güzel çitlembikleri biz yedik
En güzel oyunları biz oynadık
Çocukluğum…
Yeşilköy’üm…
İki sebepten çıkardık çatıya
Rüstem efendi’nin camlarını kırardık kuş lastikle
Ama hiç kuş vurmadık
Bir de uçakları seyrederdik
Meltem’le, Alp’le Didem’le
Elimizi uzatsak tutacak kadar yakın…
Hep hayal ederdik
Bir gün onların içinde olmayı
Kuşlar kadar özgür olmayı
Ondan vurmazdık kuşları
Kuşlar bizdik…
Çocukluğum…
Yeşilköy’üm…
En güzel günlerim...
5.0
100% (3)