Bir yanardağdı
Fışkırmak üzere lavlar
Son noktada
Kaçışıyor insanlar
Koşuyorlar bilinmezliklerine
Çocuklarını sarmalayan anneler var
Görüyorum hayal meyal
Koşuyorlar ateşe doğru
Ansızın patlıyor dağ
Köpürüyor lavlar
Kayaların dudakları arasından
Akıyor...
Görüyorum...

…………..Görüyorum.........

Birçok insan ölüyor
Hiçbir şey yapamıyorum
Kızıl rengine boyanmış her yan
Hangisi lav hangisi kan
Alıp götürüyor sel gibi
Ardına katıp her şeyi
Ne ev ne aile
Geride gözü yaşlı insanlar

Bir oğlan çocuğunun gözleri
Gözleri gözlerimle birleşiyor
Çığlıkları yankılanıyor kulaklarımda
"Sağır olacağım galiba"
Ağlıyor, çırpınıyor nafile
Üstü başı yırtılmış
Belli ki kaybetmiş annesini

Ağlıyorum
Uzanıyorum ama ulaşamıyorum
Sonra bir şelale akıyor bulutlardan
Şuursuz, coşkun
Ve de delice
………..Gürül gürül………
Yanardağa inat lavlara inat
Yıkayıp geçiyor her yeri
Kanayan yaralar otanıyor
Yüreğime su serpiliyor
Mutlanıyorum

Kızıllığın üzerinde
Yıkılmış harabe bir kent
Çaresiz bir halde dinginliğe varıyorum
İnsanlar bedbin
……………….İnsanlar aç
………………………….İnsanlar yaralı
………………………………………..İnsanlar susuz
İnsanlar görüyorum her yerde
Gözleri uykusuz
Gözleri koyu griye boyalı insanlar
Sıçrıyorum ter içinde
Yorgana sarılıyorum korunmak için
Uyanıyorum, şükrediyorum
Kâbusmuş
Çok şükür ki
KABUSMUŞ diyorum
Ve oğlanın gözleri geliyor aklıma

........................Titriyorum................