3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
769
Okunma
Bugün eskici dükkanının önünden
geçtim;
gözüm ilişti içeri baktım
pirinç karyolamızı
saman koltuklarımızı
ve
ceviz oymalı büfemizi
önünde saatlerce
birbirimize baktığımız
sırlı aynamızı
sen hatıralarımızı satmışsın.
Sonra;
gözüm büfenin üstüne takıldı
radyomuzu
hani;
’pişman olur da bir gün
dönersen bana geri
gönül kapım açıktır
çalmadan gir içeri’
şarkısını dinlediğimiz
o kocaman pilli
radyomuzu satmışsın.
Birden;
resimlerimizi gördüm
elele Aşiyan Tepesinde
gözgöze Galata Kulesinde
çekilen resimlerimizi
sen siyah, beyaz olan
herşeyimizi
sen hatıralarımızı satmışsın.
Yüreğim nasıl dayanır ki
acı ile sızladı
hatıralarımızla son kez çırpındı.
Cevap Yaz