3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1954
Okunma
bir eylül akşamında
kıvrılıp gidiverdin sen sessizce
hem hayatımdan hemde yüreğimden ...
o günden beri eylülü yaşamaz oldu yüreğim..
her defasında kandırdım kendimi
unutum eylülü diye!!
her defasında avuttum ’tenimi’
daha tanıyalı gün olmamış yabancı bir ten ile!!
oysa okadar özlemişim ki ben meğer
eylülü de, senide..
hani keşke sen olsanda
yine ara ara gidip gelsen yüreğime!
bazen kaçıp gitsen
bazende hiç beklemediğim anda yine geri gelsen!!
ama bişekilde bana gelsen..
acırdı çok canım her gitmelerinde belki ama
belkide sadistliğe bağlamışım ben kendimi?!
acını bile sevmişim ...
acıttığın yüreğimi özlemişim ben meğer her eylülde.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz