Sen giderken
Bütün ayrılıkların hesabını bana soracaklar
Kimseye derdimi anlatamayacağım ...
Hiç kimse bilmeyecek
Nasıl kimsesizliğimle başbaşa kaldığımı!

Sen giderken
Az sonra yığılıp kalacağım olduğum yere
Sol yanıma doğru
Yani vurduğun yere
Yaramın olduğu yere ...

Herkes beni suçlayacak
Bütün günahlar benim
Bütün sabahı bilmeyen sevişmeler
Yastığım olacak,
Üstümü örten ise nişan yüzüğüm ...

Çığlıklarım sessizliğime yenik düşecek sen giderken
Bir mıh gibi çakılı kalacağım bomboş bıraktığın evimizde
Bazen bir selamımı alacaksın en ücra köşelerden
Bazende beyaz bir kağıda sarılı nişan yüzüğünü ...
Yerimi çoktan biri doldurmuş olacak zaten!

Gururumla örselenmiş bu yüreğim
En aşşağılık halini alacak sen giderken.
Vicdanım en dibe vururken
Karaktersizliğimde baş kaldıracak delikanlılığıma ...
Bir mezarlığın
En çökmüş, en kuytu yerinde göreceksin birgün beni;

Pişmanlığın süzülecek oan kirpiklerinden
İhanetinin ödülünü çoktan almış olacaksın belki ama
Kendi ellerin bile el vermeyecek sana
Nasıl hesap vereceksin bakalım
Sen ozaman Allahına !?