2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2061
Okunma
yaşamak...
sonunda kuruyup gitmeden
sona ulaştığında
bir çağlayan gibi patlayarak yaşamak,
son nefesinde utanmadan,
ve hiç pişman olmadan!
geride kalan günleri değil
ilerideki sonsuz özgürlüğü düşünerek ölmek,
ve ölürken dahi
bu dünyadan bir ben geçti deyip gülmek!
yaşamak; bir dörtlük kadar kısa
ve bir şiir kadar anlamlı,
’ölüm’ ise; şiirin altındaki
imza olmalı...
Tayfun-----
5.0
100% (3)
Cevap Yaz