Haklı çoğunluğun olduğu bir karargâha,
Hâkim olmuş, bencil mutlu bir azınlık,
Kıştan sonra hep yazın gelmesini bekler,
Hakkı savunanlarsa hâlâ yerinde emekler.

Doğada verimli toprağın kümelenmesi,
Ağaçların meyveleriyle heybelenmesi,
Bir kişinin bahçedeki bütün meyveleri,
Toplayarak iştahla nefsine sepetlemesi.

Dalkavuklar türedi, postallara yapışan,
Çıkarları kayboldu mu hemen sıvışan,
El, etek öpüp; makam, mevki kaptılar,
İşleri bitince de halkı çok ucuza sattılar.

Toplumda üstler, alta; baskı aracı olmuş,
Hakkı bırakıp kraldan fazla kralcı olmuş,
Kendinden alttaki asil halk, yığın olmuş,
Beyinleri ise ecnebi fikirleriyle dolmuş.

Toplumun şahsiyet ve ferdiyet şuuru,
Paranın ayakları altında asılı kalmış,
Çoğunluk kendini hep avutup durmuş,
Geleceğini ise mutlu azınlığa sormuş.

Mutlu azınlıklar hep üstte kalırmış,
Hayatta sonsuz bir refaha dalarmış,
Alttakiler için yarışlar düzenlerlermiş,
Gözü aç insanları ringlere sürerlermiş
Ve gözleri dönmüş aç insanlar yığını,
Koparırlarmış halkla aralarındaki bağını,
Rakibini çiğ çiğ parçalamak için
Ringleri hep alt üst ederlermiş,
Kölelik yularına bağlanıp giderlermiş.

Ekran başındaki mutlu azınlık,
Bu durumdan pek keyif alırmış,
Hep piramidin tepesinde kalırmış,
Siz elekte eleyin, elemeye devam edin,
Bizim yolumuzdan körü körüne gidin,
Üstte kalanlar hep bizim olacaklar,
Ölüm arenasına şuursuzca dolacaklar,
Ödül büyük, siz kazanın, siz kapışın!
Arena sizin, siz oynayın ve siz yarışın,
Beyinsizler kervanına şuursuzca karışın.

Nisan 1994/Konya