Biri bana yalan desin
Açlığımı çöp tenekelerine bağırırken
Biri bana ben senin annenim desin

Kuru ekmek kırıntısı gibi toplanır mı hayat
İnsanlık çöplerden toplanır mı?
Bütün yaşamışlığım küflü merhamet acısı
Yemek artığından daha çok sevmediler beni
Ve her günüm, doğduğum ilk gün gibi çıplak
Mendil satmıyorum artık, çünkü her yanım
Doğduğum ilk gün gibi ıslak

İçimde nasırlaştı çocukluk
İçimde sağırlaştı dilsiz avuntular
Simit ve sıcak çay kokusu hep sancıyan
İçimde acılar büyüyor, gözümde yaşamak
sokaklar büyüyor, evler büyüyor
avucumda bir kuruşluk merhamet
Beklide bu en çok üşüten
Her bakışın kemiren dişleri var
Hep parçalayan , hep acıtan.

Biri bana yalan desin
Yaşadığın her şey yalan…
Ağır bir hastalık geçip giderken içimden
Her dakikası liğme liğme edilmiş çocukluğumdan
Okul önlerinden, sıcak bir evden, anneden, babadan
Kocaman bir yalan süpürüp geçerken dileklerimi
Biri bana uyan desin
Uyan bitti rüyan
Kuru ve soğuk bir bankta tatlı rüyalara dalınır mı ?

Kalbime okyanuslar birikti
Kalbim, masumluğunu söylerken üşüdü
Bir kapı önüne düşürdüm saklı gülüşümü
İt gibi kovuldum her sıcak masaldan
Görünmeyen, duyulmayan her yanım hayal sanki
Beni niçin görmüyorsunuz?
Gecenin bir yarısı, ayaz kesmişken içim dışım
Saklambaç oynanır mı?,

Biri bana yalan desin
Çocuk aklımı ezberletirken yüreğime
Bildiğim, duyduğum her duayı örtünürken üstüme
Ve dileyebildiğim kadar dilemişken
Bir sokak kedisinin kürkünü
Biri bana ben de insanım desin
Ve sadece bir gazete örtsün üstüme

Çömeldim inciten, acıtan ezikliğimle
Elime yüzüme bulaşmış çocukluğumun
Acılarını saklıyorum
sadece bir ekmek parası değil
bu kocaman bir yalan
masumluğumu ve çocukluğumu
istiyorum.


Battal Karslıoğlu