Bir dağdan bir dağa güvercin uçurdum
Yedi tepe ben sana çoktan küstüm
Dilin söylediğini yürek inkar eder
Bilmezmisin ki bu can
Bu bedenden senin için firar eder

Bazen suskun çığlıklarımda
Boğarım geceyi.
Sukunluğum göğümü parçalar
Apansız..
Toprak yarılır ikiye
Kaldıramaz bu suskunluğu
Ey! göğü parçalayan
Toprağı ikiye yaran suskunluğum
Bir sana anlatamaz ızdırabını
Bir de mezar taşlarına.

Rüzgar esme
Sus! n’olur..sus!
Esip de yapraklarımı dallarımdan ayırma
Bırak beni sessizliğimle başbaşa
Senin çığlıklarına tıkadım kulaklarımı.
Yoksulluğumu
Kimsesizliğimi
Çaresizliğimi
Yüzüme haykırmak zorunda değilsin.
Korkuyorum biliyorsun.
Sen uğuldamaya başladığın her an
Bir uğursuzluk çörekleniyor başıma

Benim sırrım kalbime kazınmıştır
Bilinmez ahvalim gizli bir bilmece

Gece çoktan çekti perdelerini
Şimdi yavaş yavaş gitme vakti.
Ey! seher bekle beni
Karanlığın bittiği yerde
Geleceğim!


Emine Genç 16 Kasım 2009 / 19:50