düştük yola güneş henüz kaybolmaktaydı ufukta
bir gün daha düştü geçen zamana
bir gün daha gitti ömürden,ömerden
yolların kıvrımında kıvranan bir ben...
’keşke’ demeler kaldı andıkça geçmişi
ve sarıldım ’belki’lere
hani olur da bir daha yaşarsak...
göz göre göre katil bekleyişine bel bağlarken...
işte,son kum tanesi de düştü saatin belinden
çevir yanmasın usta! çevir yanmasın
vakit bitti burda,topla tanelerimi,katrelerimi
ben döküldükçe...