Seyrederken bir anı, puslu camın ardından,
Tespihler diziyordum, yağmur damlalarından...

Çökerken koyaklara, sabahın suhuneti,
Yorgun şakaklarımda, gecenin ihaneti!

İsteyince gönlümüz, her sabah bahar olur,
Gönül istemeyince, her yan sonbahar olur.

Bugün arsızlık edip, kıyam ettim bahara,
Son verdim yüreğim de, inatla sonbahara.

Dipdiri beyaz güller, dil uzatırken camdan,
Geçerken gül zamanı, gülümsedim odamdan.

Belli gece koynunda, saklamış sırılsıklam,
Gergin geceden çıktım, zordu sizi anlamam.

Kimi başını eğmiş, bakar ayaklarına,
Kimisi tomurcukta, umut taşır yarına...

Tomurcukta severim, aslında ben gülleri,
Çünkü umut yüklüdür ,fetheder gönülleri...

Tomurcuktan farkı ne, nedir gönül dediğin?
Umut taşır bir ömür, senin de bilmediğin...

Anlamadığından mı, rüzgar böyle sert eser!
Gönlümüzde ki, umut, yüzümüzde gülümser...

Çıkacağım sokağa, bugün işte inatla,
Gezeceğim dört yanı, döneceğim kanatla.

Zamanın arsızlığı, çınlasa da dört yanda,
Bütün kötülükleri, bırak kalsın arkanda.

Artık yorgun atlarla, taşınamaz bunca yük,
Gör bu sabah gönlümü, sıradağlardan büyük...





Hayrettin YAZICI