1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2141
Okunma
Bedenler yırtar mavi denizi uluorta,
Kandil kuşları şüphe duyar birbirlerinden.
Asılı unutulur çağ çocuğu ağaçta,
Kaldırım çiçekleri sökülür yerlerinden.
Ayışığı gecesidir zaman,düşler kanar;
Külünden yeniden doğar çarmıhtaki güneş.
Güz sevdası usul usul korkulara akar,
Yağmurlar bilmez gökteki hangi düşlerle eş.
Kaçacak yerler arar yeraltı cellatları,
Arkalarında çiçek yarası bırakarak.
Unutur dalını sükûtun beyaz gülleri,
Kuşlar kubbelere kanat çırpar ağlayarak.
Şiirler pusudadır,imgeler karanlıkta;
Hüzün değiştirir parmakuçlarındaki sır.
Zifir semalar denize dökülür tabutta,
İçinde yangınlarla uyur bu bedbaht asır.
Ayışığı gecesidir zaman,donar gökler;
Üşürüm içimde,üşür rıhtımda laleler.
Cevap Yaz