küsgün bir saatin
vurdum duymazlığında
kaybolurken zaman
ansızın çıkagelir mor düşler
geceden üryan..


siyahın en kuytusunda
saklaşırken sözcükler
dur durak bilmeyen gözler
uyku görmez ağlar..


sessizdir matemler
ölü toğrağı serpilmiş mektuplarda
hangi elveda süslerse süslesin
bütün sonlar aynıdır
"Kendine İyi Bak" a çıkar..


yağmurunda saklı şehrin
sokaklarını arşınlarken yalnız gülüşler
yaralarımı sarın diye bağırır
dünden kalan günler
takvim yapraklarıdır düşmanı
bugüne bakmadan geçen yeminlerin
ve sessizdir kadınlar
bir erkek ürküttüğünde yüreğini..


diyorum ki;

hani
insen şöyle gökyüzünden
dağılsan beyazınla paramparça ellerime
özgür güvercinlerin sadeliğinde
ve yeni aşkların cam nazikliğinde
gömsen
saklasan kendini
en derinime..


biliyorum ki;

yalnızız bu ucu gelmez düzlemde
renkler bile karışırken kendi kendine
sarhoş nidalar atar şairler
ismi bilinmez şiirlerde..


susuyorum ki;

yalnızlığımız neşretsin geceye
melekler can bulsun sevapların gölgesinde
ve sevgililer ağlamasın
dili geçmiş sevgilerde..




koynunda saklı zemheri gece
ve o saklı gece
ne zaman dönerse güne
ya kıyamet
ya ölüm..


İzafi..