yapayalnız





ağaç kovuğu gözlerinin

mavisine bağlıyım urgan misali



sarhoş gecelerde benim saltanatım

kimseye söylemem şarkımı bir sana

naralarım duvarlara vurur bir beni yaralar

kimseye kokmaz ağzım bir sana



ıslak sokaklarda koşarım sana

ıslak paçalı çoçuklar gibi

alnım terler nefesim dumanlı

ellerim yine boş

sanki her mavi göz sen

sen her mavi göz



sokak aralarında bekleşirim

sokak direklerinin altında

ışık hüzmeleri vurur yarı sevdalı

sonra sevdalı bir mayhoş türkü

koparır beni ızdıraptan

ben yaralı sen yularlı

kaçarız birbirimizden vebalı



sokak sesleri uyandırır gözlerimi

sabah soguk,gamlı

efkar geceden kalma

çigaram bitik ellerim mecalsiz titrer ecelsiz

eskiyen beni satmak isterim kimse almaz

satarım birkaç caput,tozlu kitap falan eskiciye

senden kalan son sehpayıda

dün sonkez uzatmıştım ayaklarını üzerine

bugün oda yok yapayalnızım





selçuk bozdağ/2009