17
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1221
Okunma
..................................... küçük Prenses’ime...
terkedilmiş şehirler / çiseleyen yağmur
ve gece kadar yalnızsın
tenin ilaç kokulu hastane masası
sırtında acı
yüreğinde sorgular
sabahı duymaya hasret bir yanın
diğeri kızgın / kırgın hatta
(yaralısın biliyorum)
çıkmaz sokakta üşüyen ruhtun
doğduğun gün
anne kokusu bir köşede / öbür köşen ayaz
tepeden tırnağa
solgun da olsa kıvılcımdı başkaldırışın
ölümü inkar ediyorsun bugün
inadına
suskunluğunda yok oluyor
gelmiş geçmiş tüm zamanlar
titreyişinde yaşayamadıkların var bu gece
çaresiz avuçlarında uykun
ki yuvanı buluyorsun sesimde
S’imge Kültür ve Edebiyat Seçkisi / Temmuz Ağustos 2007
Feride ÖZMAT