60
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
5158
Okunma

Günümüzün en önemli sorunu gayri meşru kimliksiz evlat edinmek…
İzmir’de tanıdım bu küçük yavruyu onun bir suçu yok kimliksiz oluşunda daha iki yaşındaydı serce parmakları billur göz yaşları,
Bilmiyor kimliksiz ne demektir ama bir gün mutlaka öğrenecek…
Zevk için çocuk kazanıp kaderlerine terk ediliyorlar Havinde bunlardan birisi.
Bu şiirimi daha önce yayımlamıştım affınıza sığınarak bir kez daha sesli yayımlama gereği duydum araştırmalarım neticesinde büyük kentlerde gayri meşru oranı çok artmış durumda ve artık bunlara birilerinin dur demesi gerekli..
Yüreğim kimsesiz çocuklarla…
Saygımla…
KADERİMİ MAHKEMEYE VERİYORUM
Hangi yazılmamış kaderin başlangıcıyım…
Yoksa hangi kötü yazgının başıyım…
Daha doğarken belli ki yanlış yazılmış kaderim
Olsa da adım HAVİN…
barınamamışım… ve lakin
Bir gecelik zevk uğruna gelmişim dünyaya…
Dedim ya;
Daha doğmadan yazılmış kötü kaderim…
Ben sokak eniği de değilim!...
Yutarcasına düşünüyor olsam da…
Bayağı olduğumdan da değil, babama hasretim…
Belki hiç olmayacak bayramla/ bayram sabahlarım…
Üstüme giyecek pembe elbisem, rugan ayakkabılarım…
Belki hiç olmayacak sarı saçlı oyuncak bebeğim…
Yaşlı gözlerle sema’ da kendimi ararım….
Siz konumumuz ayrı diyorsunuz ya!...
Hiç ihtiyatsızlık etmedim ki ben...
Hanım, hanım yürümeyi... birazcık’ta konuşmayı…
Sizdeki manalı bakışları, okumayı da biliyorum aslında...
Gerçekler, gerçektir diyorsunuz
Gerçeklerinizdeki yanlışı görmüyorsunuz
Gururuma düşkünlüğümden,
Böyle söylüyorum sanmayın
kütüğe kayıtsız olduğum gibi
büyüklüğe kayıtsız olduğum da bir gerçektir
fark etmez, adım olsa da
HAVİN
Barınamamışım ve lakin
azıcık sevilsem, azıcık da mutluluk görsem
kör inançları gördüğüm gibi
kimisi çilekeş diyormuş, kimisi tepeden bakıyormuş,
bakarlar elbet…
yüksek gelişmiş insan,
yüce ülkülerin ardından koşandır
onlar olağanüstü hoş…İyi bilirim
benim de ülkümün özü bu
bütün bağlarımı koparıp kendime çekilirim
anlatmak sayıklamaktan daha iyidir
küçük lokmalar kopardığım için kavga eden
beni seven, oramı buramı çimdikleyen
hastalandığımda başımı bekleyen
çeyizimi sandığımı dizen
hiç meraklanmadan
hiç şaşmadan
ufalmadan
alçalmadan
işte...o zaman ki benle
şimdiki ben arasında dağlar kadar fark bulunur
varsın kurtlar dolaşsın sokaklarda
benim de, gidecek bir yerim olur
artık gayrisini de düşünmem
anlayın, ne olur….
Ey hayat;
gelecekte çektireceksen bana bir çile
Gerçek dost olan toprak sarsın acıyan tüm benliğimi
Ne olur et müsaade…
Sezai Binici/umut_adam /21/03/2008
Şiirime yorumuyla ses olan değerli kardeşim Hüzün hanıma kalbi şükranlarımı takdim ediyorum..
5.0
97% (31)
4.0
3% (1)