2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1155
Okunma
Bu şiiri ; Üniversite yıllarında yaşadığım sıkıntı dolu günlerden esinlenerek yazdım. Saim Metinin öğretmenim şiiri sanki benim hikayemi anlatıyor... Hayat bitmek tükenmek bilmeyen bir kin taşımaktayım. Yaşamaktan asla sıkılmadım. Asla şikayetçi değilim ancak bu tepkimi göstermeyeceğimin anlamına gelmiyor.
BİLEMEZSİN
Yaradan yaratmadı mı zengini de fakiri de!
Kimi çile çekti, kimi rahat etti,
Kimisi ilkokul çağında bisikletine bindi,
Kimisi çamurdan yaptığı arabalarla yetindi.
Bilemezin yarına ne halde olacağını,
Çok güvenme babadan anadan kalma varlığına
Bilemezsin garibin ekmek kavgasını
Sen alışmıssın yemeye en alasını...
Hayat böyledir; bir kazada tüm sevdiklerin ölür!
Tek teselli Allah’tır. Teselliyi göremezsin!
Gidersin mektebine bakarsın çevrene;
Teselli edilenler hep sevgilisinden ayrılan insanlar...Unutulan ise sen!
Dostunun kıçında çıkan çıban;
Senin halinden daha ehemiyet taşır.
İşte hayatın acı yönü ama güçlüsündür
Ruhun bu bütün çileleri de taşır.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz