Ezbere yaşıyoruz

Küçüktüm iri olana kadar ana kucağında büyüdüm.
Helal süt içtim, iyi terbiye edildim.
Kötüye göğüs gerdim, mazluma kardeş oldum.
Babam oku oğlum dedi; Bir hırsla okudum.

Onca zaman geçti, yıllar aktı gitti.
Girdim ilim mektebine, düştüm kendi halime.
Yetim kaldım yılmadım, çalıştım yılmadan
Paçalarımdaki birikmiş mezar toprağına rağmen!

Sınavlar zor dediler, çok çalıştım!
Elimden geleni yaptım, faydalı bilgilerle;
Mektepteki sıramdan kalktım.
Baktım ki esas sınav; dertli dünya.

Hayat umursamaz,umursamıyan arkadaşlar,umursamıyan hocalar...
Adı hoca kendi insan olamayan ukalalar...
Faydalı bilgilerin faydası yoktu.Ezberci sistem benide ezdi.
Ezbere çalışan sınavları geçti.

Düşünme kuvveti, yaratıcılık ve fikir yürütme...
Elindekilerle en doğru kararı verebilme,
Önemi yoktu bunların, Oysa senin ülkenin bunu yapan insana ihtiyacı çoktu.
Malesef ezbere yetişenler, ülkemi de boş bilgilerle boğdu.