3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1487
Okunma
Keşke düşmeseydim bu şehire,
Gitmeseydim ahirete,
Gam yemezdim hiç değilse.
Kara kara düşünmezdim böyle.
Ne ahmaklar gördüm,
O ahmaklara duvar ördüm.
Yüce Hak affet!
Herkes olmuş namert!!!
İnsan olduğumu unuttum,
Şükretmeyi unuttum,
Böyle bir şehiri bir lokmada yuttum.
Teknem bile karaya oturdu.
Ulan; insanın olmadığı bir şehir.
Talebe: talebe değil, olmuş rezil.
iyiler okadar azki; buldun mu bir, iki...
Cennet olur belki.
Ama ne biri ikisi, yoktur sıfırdan ötesi.
Açtım ağzımı yumdum gözümü.
Ettim küfürümü,
Kıydım canıma.
Cevap Yaz