2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1101
Okunma
An geldi, ömür tükendi
Yaprağını yitirdi
Ve çıplaklığına soyundu ağaç.
Elleri gökyüzünde
Yalvardı Tanrı’ya:
“Ne olur affet Allah’ım,
Ölümün önünde sürüklenmesin
Kahkahaya emanet kuru bedenim,
Yeşili giysin yeniden
Tepeden tırnağa her yanım!”
Tanrı’ya güç ne vardı ki;
Gecenin gözünde şimşek çaktı,
Aniden yeşerdi ağaç
Ve kendi coğrafyasında açtı çiçek!
Hüzünler fırtınaya yüklendi
Güneşin koynunda olgunlaştı murat
Işığa yöneldi bütün gözler
Çünkü karanlıktı
Peçelere bürünen yüzler...
Rukiye Çelik
20 Ekim 2009
5.0
100% (1)
Cevap Yaz