3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2105
Okunma

Pencereden seyrederim kışın beyaz örtüsünü
Kar taneleri hüzün damlatır yokluğuna
Çaresizce aldırırım ağıtlar yakarım gittiğine
Çığlık atan bir suskunluk sarar odayı usul usul ağlarım
Şarkımızı dökerim dudaklarımdan
Ayrılık ağlar elveda ağlar
Resim de sen ağlarsın
Yüzümdeki tebessüm ağıtlara sığınır
İçimdeki zavallı pişmanlık ağlar
Ok gibi kalbime saplanır hatıralar
Seni bir daha görememe korkusu bir katil gibi
bıçaklar umutlarımı
Artık yoksun şimdi sensizim
Cami avlusuna bırakılan bir çocuk gibi
Otobüs garında bırakılan içi dolu bir bavul gibiyim
dokunsalar dizlerimin üstüne düşeceğim
Sanki sen gittin ecelim geldi son nefesteyim
ÖLECEĞİM.