1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1039
Okunma
Her canım çektiğinde,
-kıyıya inerim,
Ertesi yıl, bir daha;
-hem canım çeker,
-hem de inerim.
Sonraki yıllar, heyhat!
Denizle karanın birleştiği yerim,
Evim hoyrat; beton batağı, demir çürüğü,
-zift bulaşığı bacası, zifiri yolum,
Gövdesinde olduğum ağaç, kuş yuvam;
-gerisine kefil değilim.
Ne güzeldi evvelce hayat,
-bana mısın demezdi çiroz kafam, seğirtirken,
Öküze nispet gazel çekerken yaşlı kırat,
-tazının şıhı yine ben; nanik yapar, çekilmezdim önünden
Kolsuz Kamil’in kıraç tarlasında az düşmedim!
Taş kaydırağının padişahı kim, peki?
-kankaların it dalaşına surat yapma!
-sektiremezdim ki zaten; ne yazık
-ama olsun;
-sudan bahaneler uydurmazdım.
O zamanlar, matematiğim de berbat;
-su içinde parmağımı sayar,
-hiçbirinde doğruyu tutturamazdım...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz