hayrına tuttuğun her kiralık katilin,
bir sonraki yaratılışında ve kalışında; öylece donuk, sönük, görkemli...
ve sana düşen her savrulma payının berikinden biraz daha kuvvetli,
biraz daha dokunan her teline, hangi çalgısıysan kainat aletinin…
bütününe dolarsın her şeyin!
bir kaza sesiyle irkilir,
çakılırsın çivi gibi ;
bir duvara, bir kadına yahut her neyse
bir kitapta kaybolup, düşlerden inciler dökülürsün
acıklı sandığın her şeyin annenin ağladıkları olduğunu görür;
33 gün bir şehirden diğer bir şehre gitmeyi beklersin
üstüne koyarsın ömrünün
üstünden alırsın her günün…
bakakalır heyecandan bir İstanbul gününe,
ve unutabilirsin; misal deniz kokusunu, misal kapı önü terleme nöbetlerini...
belki saat 23:00 akşamlarında herhangi bir eş yokluğu,
ne bileyim bir kardeş eksikliği,
veya kendinden birkaç parça noksan bulursun.
nefesinden nefes alırsın,
üstüne koyarsın ömrünün!
kaynayana ve demlenene kadar;
üstünden alırsın her günün…
üstüne dökersin ömrünü…


Halil Babür 21 Ağu. 09